Ani havran nekrák
Kdy nastal ten čas, žes propůjčila poesii hlas? Seděla jsem na houpačce, říkala jsem Šárce žačce: Děcka, pecka, pojedeme do Německa, a z Německa do Prahy, koupíme tam potahy. Jeden rok či dvě stě let básnilo se, jakbysmet. To je príma, že je hlína, že máš tolik humoru, jak jde život dolů, nahoru. Pomáháš si básněmi v každodenním životě, anebo je skládáš v neděli pro kotě? Jarní vítr Když závist zlá se ukáže, kdo Ti dodá kuráže? Padaj slova….všechno drtí, duše lítá…